كاریگه‌ریی دەروونی خوێندنەوەی سورەتی فاتيحە | به‌شی سێیه‌م

به‌پێنووسی: دكتۆر عبدالدائم الكحیل

بۆ شیفاو خۆپاراستن:

لە ڕێگەی ئەزموونەكانمەوە لەگەڵ ئەم سورەتە پیرۆزو گەورەیەدا، بینیم خوێندنەوەی فاتیحە بەیانیان‌و ئێواران حەوت جار بەرهەمی باش‌و گەورەی دەبێت، لە چاكبوونەوەو خۆپاراستن، ئەمە ئەوە ناگەیەنێت تەنها لە كاتی نەخۆشیدا فاتیحە بخوێنین بە نیازی چاكبوونەوە، بەڵكو پێویستە ڕۆژانە حەوت جار بە دەنگێكی بیستراو بە ڕامان‌و سەرنجدان لە ماناكەی‌و هەوڵدان بۆئەوەی كاریگەری لەسەرمان هەبێت فاتیحە بخوێنین، بە مەرجێك بەڵێن بدەین هەموو ڕۆژێك پابەند بین بەم خوێندنەوەیەوە، پاشان دەبێتە هۆكارێك بۆ پاراستنی مرۆڤ لە نەخۆشییەكان.

هەروەها جۆرێك لە بەرگریت پێ دەبەخشێت لە ڕووبەڕووی چەندین جۆر نەخۆشی، بەڵام بە مەرجێك لەو باوەڕەدا بین ئەم سورەتە دەبێتە مایەی شیفاو چاكبوونەوەمان.

ئەبی سەعیدی خدری خوا لێی ڕازی بێت دەگێڕێتەوە: ‏(كنا ‏في مسير لنا فنزلنا فجاءت جارية فقالت إن سيد الحي سليم وإن ‏‏نفرنا غيب ‏ ‏فهل منكم ‏‏راقٍ ‏‏فقام معها ‏‏رجل ‏‏ما كنا ‏نأبنه برقية فرقاه فبرأ فأمر له بثلاثين شاة وسقانا لبنا فلما رجع قلنا له أكنت تحسن رقية أو كنت ‏ترقي قال: لا، ما ‏رقيت إلا ‏بأم الكتاب (وهي سورة الفاتحة) ‏قلنا لا تحدثوا شيئا حتى نأتي أو نسأل النبي ‏صلى الله عليه وسلم ‏فلما قدمنا ‏‏المدينة ‏‏ذكرناه للنبي ‏صلى الله عليه وسلم ‏ ‏فقال وما كان يدريه أنها ‏رقية ‏اقسموا واضربوا لي بسهم) [البخاري].

واته‌: (لەگەڵ كۆمەڵێك لە هاوەڵان لە گەشتێكدا بووین، لە ڕێگەدا لە نزیك ئاواییەك كاروانمان خست بۆ پشوودان‌و نانخواردن، لە ئاواییەكە داوای میوانداریمان كرد، بەڵام ئەوان ئامادە نەبوون میوانداریمان بكەن، واتە داواكەیان ڕەتكردینەوە، پاش كەمێك كەنیزەكێك هات بۆ لامان‌و پێی وتین: گەورەی هۆزه‌كه‌مان مار پێوەی داوە، ئایا پزیشكێك یا چارەسەرێكتان لایە، یەك لە هاوەڵان چووە لای گەورەی ئاواییەكەو (دایكی قورئان) واتە سورەتی فاتیحەی بە سەردا خوێند، خودای گەورە شیفای بۆ نارد، پاشان سی سه‌ر مه‌ڕیان پێ به‌خشین‌و شیریان پێداین. لە نێو خۆماندا ڕێككەوتین ئەم ڕووداوە لای كەس باس نەكه‌ین‌و داهاتەكەش بەش نەكەین تا دەگەڕێینەوە بۆ لای پێغەمبەری ئازیز (صلی اللە علیە وسلم)‌و پرسیاری لێ دەكەین، كاتێك گەڕاینەوە مەدینە ڕووداوەكەمان بۆ پێغەمبەری ئازیز (صلی اللە علیە وسلم) گێڕایەوە، پێغەمبەر (صلی اللە علیە وسلم)، بەو هاوەڵەی فەرموو كە نزاكەی بۆ كردبوو، چۆن زانیت سورەتی فاتیحە نزاو پاڕانەوەیە؟! مەبەستی زیرەكی‌و لێهاتوویی هاوەڵەكە بوو، پاشان فەرمووی داهاتەكە بەش بكەن‌و بەشێكیش بۆ من دابنێن!

ئەمەش بەڵگەیە لەسەرئەوەی سورەتی فاتیحە نزایەكی تەواو بە سنوری خۆی بە مەرجێك چەندجار بیخوێنینەوە، چونكە خوای گەورە نهێنی گەورەی لەم سورەتەدا داناوە، هەروەها زمانێك كە ئێمە لێی تێ ناگەین، بەڵام خانەكانی لاشەمان لێی تێ دەگەن‌و كارلێكی لەگەڵدا دەكەن، لە توێژینەوەی چاكبوونەوەو چارەسەر بە قورئانی پیرۆز، سەلماندومانە خوێندنەوەی ئایەتەكانی قورئان كاریگەرییەكی تەواوی دەبێت لەسەر خانە زیان لێكەوتووەكانی جەستەو گێڕانەوەی هاوسەنگی‌و چالاكی بۆ جەستە.